|
|
 |
|
| De Toeareg (500.000) zijn Berberse nomaden, die als veehouders leven in het Noord Malinese woestijngebied. Ze wonen verder nog in Niger, Algerije, Burkina Faso en Libië. De benaming Toeareg is hen gegeven door andere volkeren, maar over de juiste betekenis van het woord bestaat heel wat onenigheid. De meesten menen dat het afgeleid is van het Arabische woord terek, dat verlaten betekent. Toeareg zou dan ‘de van God verlatenen’ betekenen en wijzen op het feit dat ze de regels van de islam niet zo strikt volgen, hoewel ze zichzelf moslims noemen. De Toeareg noemen zich Kel Tamashek ofwel het volk dat Tamashek spreekt. Het Tamashek is een oude Libische Berbertaal, die reeds in de 5e eeuw werd gesproken. De verschillende Toeareg-groepen spreken echter allemaal een ander dialect. Het schrift van de Toeareg heet tifinar en is een consonantenschrift. Klinkers worden daarin niet geschreven. De Toeareg zijn in Europa ook gekend onder de naam ‘Les Hommes Bleus’ (De Blauwe Mensen), omwille van hun indigoblauwe kleding. Deze kleur geeft soms af op de huid, vooral bij nieuwe kleding. Volgens de Toeareg verzorgt het indigoblauw hun huid en beschermt het hen tegen de zon. Wat ook belangrijk is, is dat een blauwe huid als prestige wordt beschouwd, omdat het aangeeft dat men voldoende geld heeft om een nieuw kledingstuk te kopen. Prestige, ijdelheid en terughoudendheid kenmerken de Toeareg. Belangrijke idealen zijn schoonheid, elegantie, moed, vrijgevigheid, welsprekendheid en intelligentie. Mannen zijn meestal groot en slank, terwijl voor vrouwen dik zijn het schoonheidsideaal is. Toeareg. De Toeareg-vrouw, de Targia, draagt een hoofddoek, de alechchu. De Toeareg-man, de Targui, daarentegen draagt een lange gezichtssluier, de tugulmust. De hoofdbedekking is zowel bij mannen als bij vrouwen een teken van volwassenheid en een manier om respect te tonen ten opzichte van een ander. Bij de Toeareg is muziek een vrouwelijk voorrecht. Mannen bespelen zelden een instrument en houden zich voornamelijk bezig met oorlogvoering en dans. Een muzikale vorming is zeer belangrijk in de opvoeding van meisjes. Eenmaal getrouwd wordt het als een privilege van de echtgenoten beschouwd hun vrouw te horen spelen en zingen. Hun liederen gaan over oorlog, gebeurtenissen in het kamp, heroïsche momenten, smart en liefde. Het is pas aan het eind van een Toeareg-gedicht dat de betekenis aan het licht komt, in het begin gaat het telkens maar om een algemeen idee en vaak worden ze gevolgd door gebeden. De Toeareg gebruiken een houten mortier overtrokken met een geitenvel als percussie-instrument. Traditioneel aan de mannen is voorbehouden het gebruik van een drie- of viersnarige luit, die bestaat uit een langwerpige houten klankkast, overtrokken met een geitenvel, en een smalle hals. | 12/25/10 11:18 AM |
| Total images: 460 | Last update: 1/20/11 7:33 PM | Help |